Model wczesnej interwencji socjalnej w grupie 15+

Rozwiązanie wypracowane w projekcie odpowiada na problemy związane z niską skutecznością programów reintegracyjnych skierowanych do trudnej młodzieży, czyli osób sprawiających trudności wychowawcze, mających problemy z edukacją oraz zatrudnieniem.

Zaproponowane w projekcie rozwiązanie ma na celu poprawę skuteczności metod wczesnej interwencji socjalnej, aktywizacji zawodowej i społecznej kobiet i mężczyzn w wieku od 15 do 18 lat, zagrożonych wykluczeniem społecznym ze względu na wysoki stopień deprywacji, poprzez opracowanie systemu diagnozowania profilu wykluczenia społecznego oraz diagnozowania kompetencji społecznych i zainteresowań zawodowych tych osób.

W ramach rozwiązania wypracowano model wczesnej interwencji socjalnej dla placówek zajmujących się integracją społeczną i aktywizacją zawodową młodzieży w wieku 15-18 lat. Interwencja ta miałaby być prowadzona w oparciu o przygotowany pakiet diagnostyczno-warsztatowy oraz działania adresowane do badanych odbiorców i skierowane na poprawę sprawczości i motywacji w grupie docelowej.

Kto może skorzystać:

Z rozwiązania mieli skorzystać pracownicy instytucji rynku pracy, instytucji pomocy i integracji społecznej, nauczyciele szkól ponadgimnazjalnych.

Innowacyjność rozwiązania:

Innowacyjność projektu związana miała być ze zwiększeniem skuteczności metod wczesnej interwencji socjalnej i aktywizacji zawodowej oraz społecznej młodzieży ze środowisk zagrożonych wykluczeniem społecznym, szczególnie z tzw. enklaw biedy.
Proponowany model integracji i aktywizacji miał stworzyć nowatorską ścieżkę poprawy możliwości wsparcia procesu edukacyjnego w kontekście zwiększenia szans wejścia na rynek pracy młodzieży z grupy 15+. Model zakładał również współpracę integracyjnych ośrodków aktywizacji zawodowej (IOAZ) z tzw. otoczeniem społecznym, tj. lokalnymi organizacjami pozarządowymi, samorządem lokalnym i pracodawcami.

Przyczyny odrzucenia rozwiązania na etapie walidacji:

Beneficjent wprowadził zmiany w stosunku do założeń zawartych w strategii wdrażania projektu innowacyjnego, które w sposób zasadniczy wpłynęły na kształt grupy użytkowników, kształt samego produktu finalnego oraz na realizacje celów projektu. Zmniejszona została liczba instytucji zaangażowanych w testowania i z tego powodu efektów osiągniętych w procesie testowania nie można uznać za wiarygodne. Nie była ponadto możliwa prawidłowa weryfikacja poziomu skuteczności osiągniętego w testowaniu. Użyteczność niektórych narzędzi, takich jak: platforma e-learningowa oraz komunikacyjna jest wątpliwa. Niektóre elementy produktu finalnego wymagają zmiany i uzupełnienia. Raport z ewaluacji zewnętrznej nie uwzględnił kwestii nakładów koniecznych do poniesienia w przypadku wdrożenia proponowanego rozwiązania. Koszt zastosowania rozwiązania dla organizacji pozarządowych jest wysoki, co wpływa negatywnie na ocenę efektywności kosztowej. Raport z ewaluacji zewnętrznej wskazuje na niespójności celu głównego z zapisami strategii i zapisów odnoszących się do udziału uczestników biorących udziału w testowaniu.

Elementy składowe (do zastosowania w praktyce):

Produktem finalnym projektu miał być model interwencji socjalnej składający się z:

• diagnozy stopnia wykluczenia społecznego, zainteresowań zawodowych i predyspozycji do funkcjonowania w grupie,
• scenariuszy konsultacji indywidualnych i zajęć grupowych,
• programu szkoleń kadry instytucji (w tym m.in. szkół, ośrodków pomocy społecznej, urzędów pracy, organizacji pozarządowych),
• minimum programowego integracyjnych ośrodków aktywizacji zawodowej włączających środowiska lokalne do aktywizacji osób wykluczonych.