Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/regionalnego rynku pracy

Nazwa rozwiązania: Nowy system edukacji zawodowej

Obserwacja podkarpackiego rynku pracy wskazuje na istniejący dysonans pomiędzy ofertą edukacyjną szkół zawodowych a wymaganiami przemysłu. Rynek pracy pod względem poziomu wykorzystywanych technologii wyprzedza kształcenie praktyczne prowadzone w szkołach zawodowych. Szkoła zawodowa mówi o zawodzie, lecz nie przygotowuje do jego wykonywania. Szkoły zawodowe kształcą młodzież przekazując nieaktualne treści, niedostosowane do wymagań nowoczesnej gospodarki oraz wykorzystują przestarzałą bazę dydaktyczną znacznie odbiegającą od warunków współczesnego przedsiębiorstwa produkcyjnego. Skutkuje to niską efektywnością kształcenia i niedostosowaniem kwalifikacji absolwentów szkół zawodowych do wymagań rynku pracy.

Rozwiązaniem miał być nowym systemem edukacji zawodowej oparty na trzech głównych elementach – Modelu Kształcenia Zawodowego Uczniów (MKZU), Modelu Doskonalenia Zawodowego Nauczycieli (MDZN) oraz Regionalnym Centrum Monitorowania Zawodów (RCMZ). MKZU obejmować miał następujące elementy: system podniesienia jakości kształcenia, system aktualizacji treści programowych do zmieniających się potrzeb rynku pracy, system podniesienia efektywności praktycznej nauki zawodu, system pozyskiwania nowoczesnego sprzętu dla potrzeb szkoleniowych, mechanizmy zachęcające pracodawców do aktywnego angażowania się w edukację zawodową uczniów.

Na podstawie założeń MKZU dokonano modyfikacji programów nauczania dla zawodów: technik informatyk, technik elektronik, technik mechatronik i technik mechanik, z uwzględnieniem treści związanych z kształceniem kompetencji kluczowych. Do ww. programów zostały opracowane materiały dydaktyczne. MDZN obejmować miał następujące elementy: mechanizmy motywujące nauczycieli kształcenia zawodowego do ciągłego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych, system organizacji staży nauczycieli kształcenia zawodowego w zakładach pracy, system pozyskiwania praktyków zawodu z sektora przedsiębiorstw.

Nowa instytucja (Regionalne Centrum Monitorowania Zawodów) miałaby realizować następujące zadania: wspierać funkcjonowanie MKZU i MDZN, zbierać i analizować informacje z sektora biznesu, edukacji zawodowej i instytucji samorządowych, a na ich podstawie ustalać listę zawodów nadwyżkowych i deficytowych oraz zapotrzebowanie pracodawców na konkretne zawody lub kwalifikacje pracowników, prowadzić stały monitoring rynku pracy, dokonywać rankingowania zawodów od nadwyżkowych do deficytowych, corocznie opracowywać prognozy w zakresie zapotrzebowania na zawody i kwalifikacje w przyszłości w ramach tzw. barometru zawodów, rekomendować zmiany dotyczące nowych kierunków kształcenia zawodowego i nowych specjalizacji, co miało umożliwić dostosowanie oferty edukacyjnej szkół zawodowych i centrów kształcenia praktycznego do potrzeb rynku pracy, ułatwić realizację wspólnych partnerskich przedsięwzięć integrujących środowiska biznesu, samorządu terytorialnego i edukacji zawodowej. 

Projekt odrzucony na etapie strategii wdrażania.

Kto może skorzystać:

Rozwiązanie zaprojektowano z myslą o szkołach zawodowych i centrach kształcenia praktycznego, które prowadzą kształcenie w zakresie kierunków kluczowych; placówkach doskonalenia nauczycieli; pracodawcach związanych ze Stowarzyszeniem Grupy Przedsiębiorców Przemysłu Lotniczego „Dolina Lotnicza”; organach prowadzących szkoły zawodowe i CKP; wyższych uczelniach technicznych kształcących nauczycieli.

Innowacyjność:

Nowatorski charakter narzędzia polegać miał na nowym sposobie rozwiązania problemu dysonansu pomiędzy ofertą edukacyjną szkół zawodowych a wymaganiami rynku pracy.

Elementy składowe wstępnej wersji produktu:

• Model Kształcenia Zawodowego Uczniów (MKZU)
  Model miał być bazą dla nowych, zmodyfikowanych programów nauczania w zawodach – technik informatyk, technik elektronik, technik mechatronik i technik mechanik.

• Model Doskonalenia Zawodowego Nauczycieli (MDZN)
  Model miał być punktem wyjścia do przygotowania obu modeli – MKZU i MDZN. Proponowane rozwiązania uwzględnić miały również dobre praktyki partnera niemieckiego i szwedzkiego w obszarze kształcenia zawodowego.
  
  
• Ramy merytoryczne i organizacyjno-prawne Regionalnego Centrum Monitorowania Zawodów (RCMZ)
  Centrum miało być płaszczyzną wymiany doświadczeń pomiędzy instytucjami rynku pracy, edukacji zawodowej (szkoły zawodowe i wyższe uczelnie), organów prowadzących i pracodawców.