NOWY MODEL REKRUTACJI – partnerstwo na rynku pracy

Nazwa rozwiązania: Model komplementarnej współpracy publicznych służb zatrudniania i niepublicznych instytucji rynku pracy oraz pracodawców w zakresie rekrutacji bezrobotnych, w tym osób niepełnosprawnych i 50+ na wolne miejsca pracy

Rozwiązanie wypracowane w projekcie odpowiada na problemów związanych z usługami prowadzonymi przez służby zatrudnienia w zakresie rekrutacji osób bezrobotnych na zgłaszane przez pracodawców wolne miejsca pracy oraz powiązany z nim problem efektywnego wsparcia udzielanego klientom służb zatrudnienia: osobom bezrobotnym i pracodawcom (co wynika z problemu przerzucania klientów z instytucji do instytucji i dublowania się form oraz zakresu świadczonej pomocy).

Zaproponowane w projekcie rozwiązanie to model komplementarnej współpracy publicznych służb zatrudnienia, niepublicznych instytucji rynku pracy i pracodawców w zakresie trafnej rekrutacji osób bezrobotnych (w tym osób niepełnosprawnych i 50+) na wolne miejsca pracy przy wykorzystaniu odpowiednich metod wsparcia, systemu współpracy oraz infrastruktury instytucji rynku pracy. Współpraca obejmuje następujące etapy: diagnoza, planowanie rozwoju oraz realizacja rozwoju osoby bezrobotnej poprzez szkolenia.


Kto może skorzystać:

Rozwiązanie może być stosowane przez instytucje szkoleniowe, instytucje rynku pracy, podmioty ekonomii społecznej, pracodawców.

Innowacyjność:

Zastosowane w modelu współdziałanie publicznych służb zatrudnienia, niepublicznych instytucji rynku pracy i pracodawców umożliwia uzyskanie zwielokrotnionych korzyści dzięki połączeniu oddziaływania na rynek pracy tych trzech podmiotów rynku pracy. Jasny podział zadań między stronami, wykonywanie przez każdą z nich zadań, w których się ona specjalizuje spowoduje, że rezultaty osiągnięte poprzez współpracę są lepsze niż wykonywane samodzielnie. Istotną cechą wyróżniającą rozwiązanie jest to, że działanie w ramach modelu współpracy wyklucza wystąpienie zjawiska rywalizacji, ponieważ efekt końcowy zależy od skoordynowanego współdziałania wszystkich stron przy wykonywaniu zróżnicowanych zadań.

Skuteczność:

Do uzupełnienia po otrzymaniu raportu z ewaluacji.

Elementy składowe (do zastosowania w praktyce):

• MODEL DIAGNOZY uwzględniający:

• identyfikację potencjału osób bezrobotnych, w tym osób niepełnosprawnych i osób z grupy 50+,
• oczekiwania pracodawców odnośnie możliwości zatrudniania pracowników bez formalnych kwalifikacji wraz z opisem zapotrzebowania na konkretne kompetencje,
• komplementarność profilu zbieżności kompetencji wypracowany przez specjalistów publicznych służb zatrudnienia i niepublicznych instytucji rynku pracy wraz z opisem metodologicznym.

Narzędzia: karta identyfikacji profilu predyspozycji, ankieta audytu pracodawcy, karta zbieżności kompetencji.

• MODEL PLANU ROZWOJU uwzględniający:

• identyfikację obszarów wieloaspektowego rozwoju osób bezrobotnych, w tym osób niepełnosprawnych i 50+,
• możliwości oraz form wsparcia ze strony pracodawców,
• rekomendacje rozwojowe opracowane przez specjalistów publicznych i niepublicznych instytucji rynku pracy.

Narzędzia: karta rozwoju pracownika, ankieta możliwości realizacji rozwoju pracowników, wzór rekomendacji rozwojowych.

• MODEL REALIZACJI ROZWOJU uwzględniający:

• udokumentowaną formę potwierdzania rozwoju kompetencji oraz nabywania formalnych i nieformalnych kwalifikacji zawodowych przez osoby bezrobotne, w tym osoby niepełnosprawne i grupę 50+,
• możliwości nabywania kompetencji praktycznych w miejscu pracy w formie programu szkoleń nieformalnych u pracodawców,
• program szkoleń formalnych, wspierających, opracowanych przez specjalistów publicznych i niepublicznych instytucji rynku pracy.

Narzędzia: karta realizacji planu rozwoju, modelowe programy szkoleń nabywania kompetencji zawodowych, modelowe programy szkoleń.