Pytanie:
Czy w kontekście obowiązujących przepisów o kwalifikowalności wydatków i rozliczaniu projektów EFS możliwe jest nabycia waluty obcej z wykorzystaniem kontraktu terminowego na walutę (forward)?
Realizacja projektu w ramach EFS wymaga zapłaty w walucie obcej. Forward jest narzędziem powszechnie stosowanym w działalności biznesowej w celu zabezpieczenia kursu wymiany walut. Kontrakt terminowy na walutę obcą oznacza, że bank na podstawie umowy z podmiotem, zobowiązuje się do dostarczenia we wskazanym dniu określonej kwoty w walucie obcej. Kontrahent, w tym wypadku podmiot realizujący projekt w ramach EFS, płaci dzięki temu kurs wymiany w wysokości kursu terminowego, na który składa się obecny kurs bankowy zmodyfikowany o tzw. punkty SWAPowe. W zależności od wysokości stóp procentowych obowiązujących w dniu podpisywania kontraktu terminowego i terminu realizacji kontraktu, punkty SWAPowe są dodatnie bądź ujemne, więc, w konsekwencji, kurs ostateczny może być większy bądź mniejszy od ogłaszanego danego dnia przez NBP w momencie podpisywania umowy (tak samo jak prawdopodobnie będzie różnił się od kursu w dniu realizacji kontraktu). Kontrahent w dniu realizacji kontraktu terminowego otrzymuje ściśle określoną w umowie kwotę w walucie obcej na konto w banku realizującym kontrakt, z którego następnie może dokonać przelewu na rzecz zagranicznego partnera w projekcie. Dzięki zastosowaniu takiego rozwiązania, podmiot realizujący projekt w ramach EFS ma możliwość eliminacji ryzyka kursowego bez osiągania z tego tytułu strat ani uzyskiwania jakichkolwiek dodatkowych korzyści. W warunkach działalności w dynamicznym otoczeniu makroekonomicznym, bez posiadania wystarczającej przewagi negocjacyjnej umożliwiającej narzucenie strategicznemu partnerowi zagranicznemu zapisów w umowie uzależniającej wypłaty od kursu euro, jest to w chwili obecnej najbardziej naturalne i najprostsze rozwiązanie stosowane przez podmioty gospodarcze.
Stanowisko IZ – e-mail z dn. 05.04.2012 r.
Zgodnie z Zasadami finansowania PO KL "w przypadku płatności bezgotówkowych dokonywanych w walutach obcych do przeliczeń walutowych należy stosować procedury dotyczące przeliczania wartości płatności gotówkowych dokonywanych w walutach obcych na złoty spisane i obowiązujące u beneficjenta, o ile nie uwzględniają one ujemnych różnic kursowych (dotyczy to w szczególności rozliczania płatności gotówkowych w ramach delegacji zagranicznych); w przypadku braku przedmiotowych procedur jako kurs przeliczeniowy należy przyjąć kurs sprzedaży waluty z dnia dokonania płatności zastosowany przez bank beneficjenta do realizacji transakcji (udokumentowany potwierdzeniem wystawionym przez bank lub wyciągiem bankowym".
W przypadku korzystania z kontraktu terminowego na walutę jako kurs należy zatem przyjąć kurs po którym waluta została zakupiona, zgodnie z kontraktem.
Czy w kontekście obowiązujących przepisów o kwalifikowalności wydatków i rozliczaniu projektów EFS możliwe jest nabycia waluty obcej z wykorzystaniem kontraktu terminowego na walutę (forward)?
Realizacja projektu w ramach EFS wymaga zapłaty w walucie obcej. Forward jest narzędziem powszechnie stosowanym w działalności biznesowej w celu zabezpieczenia kursu wymiany walut. Kontrakt terminowy na walutę obcą oznacza, że bank na podstawie umowy z podmiotem, zobowiązuje się do dostarczenia we wskazanym dniu określonej kwoty w walucie obcej. Kontrahent, w tym wypadku podmiot realizujący projekt w ramach EFS, płaci dzięki temu kurs wymiany w wysokości kursu terminowego, na który składa się obecny kurs bankowy zmodyfikowany o tzw. punkty SWAPowe. W zależności od wysokości stóp procentowych obowiązujących w dniu podpisywania kontraktu terminowego i terminu realizacji kontraktu, punkty SWAPowe są dodatnie bądź ujemne, więc, w konsekwencji, kurs ostateczny może być większy bądź mniejszy od ogłaszanego danego dnia przez NBP w momencie podpisywania umowy (tak samo jak prawdopodobnie będzie różnił się od kursu w dniu realizacji kontraktu). Kontrahent w dniu realizacji kontraktu terminowego otrzymuje ściśle określoną w umowie kwotę w walucie obcej na konto w banku realizującym kontrakt, z którego następnie może dokonać przelewu na rzecz zagranicznego partnera w projekcie. Dzięki zastosowaniu takiego rozwiązania, podmiot realizujący projekt w ramach EFS ma możliwość eliminacji ryzyka kursowego bez osiągania z tego tytułu strat ani uzyskiwania jakichkolwiek dodatkowych korzyści. W warunkach działalności w dynamicznym otoczeniu makroekonomicznym, bez posiadania wystarczającej przewagi negocjacyjnej umożliwiającej narzucenie strategicznemu partnerowi zagranicznemu zapisów w umowie uzależniającej wypłaty od kursu euro, jest to w chwili obecnej najbardziej naturalne i najprostsze rozwiązanie stosowane przez podmioty gospodarcze.
Stanowisko IZ – e-mail z dn. 05.04.2012 r.
Zgodnie z Zasadami finansowania PO KL "w przypadku płatności bezgotówkowych dokonywanych w walutach obcych do przeliczeń walutowych należy stosować procedury dotyczące przeliczania wartości płatności gotówkowych dokonywanych w walutach obcych na złoty spisane i obowiązujące u beneficjenta, o ile nie uwzględniają one ujemnych różnic kursowych (dotyczy to w szczególności rozliczania płatności gotówkowych w ramach delegacji zagranicznych); w przypadku braku przedmiotowych procedur jako kurs przeliczeniowy należy przyjąć kurs sprzedaży waluty z dnia dokonania płatności zastosowany przez bank beneficjenta do realizacji transakcji (udokumentowany potwierdzeniem wystawionym przez bank lub wyciągiem bankowym".
W przypadku korzystania z kontraktu terminowego na walutę jako kurs należy zatem przyjąć kurs po którym waluta została zakupiona, zgodnie z kontraktem.
