Synteza odpowiedzi IZ – pismo nr DZF-I-82206-32-HK/10 z 5.XI.2010
Zgodnie z odpowiedzią IZ projekty innowacyjne testujące muszą być nastawione i skoncentrowane na badaniu i rozwoju konkretnego produktu finalnego, rozumianego całościowo, co odzwierciedlać ma strategia wdrażania.
Na etapie aplikacji projektodawca może – odpowiednio uzasadniając – wskazać wyselekcjonowane elementy produkty finalnego, które będą podlegały upowszechnianiu i włączaniu. Beneficjent w końcowej fazie pierwszego etapu projektu innowacyjnego jest zobowiązany do opracowania strategii wdrażania projektu innowacyjnego, do której załącza wstępną wersję produktu finalnego. Produkt finalny załączony do strategii musi pozwalać na całościową ocenę jego założeń, przy czym najistotniejszy powinien być nie tyle zakres techniczny, co merytoryczny wypracowywanego rozwiązania. W przypadku narzędzi informatycznych przez złożenie wstępnej wersji produktu finalnego można rozumieć wskazanie koncepcji funkcjonowania danego systemu, jego założeń i treści merytorycznej. Mając jednak na uwadze okres wdrażania pierwszego etapu projektu innowacyjnego określony w ‘Wytycznych..’ i konieczność kontynuacji prac nad produktem na etapie testowania, sytuacja taka może być dopuszczona przez instytucję finansująca projekt na etapie oceny wniosku o dofinansowanie pod warunkiem istnienia uzasadnienia dla takiego rozwiązania.
Decyzja powinna być podjęta z uwzględnieniem m.in. racjonalności i efektywności ponoszonych wydatków, posiadania pełnej wiedzy na temat zakresu merytorycznego produktu finalnego, a także intensywności prac prowadzonych w pierwszym etapie projektu innowacyjnego.
Jeżeli projektodawca proponuje przedstawienie prototypu/niepełnego produktu finalnego w załączniku do strategii, to nie może to oznaczać produktu niepełnego pod względem merytorycznym. W wyjątkowych przypadkach może jedynie nie obejmować wszystkich aspektów technicznych przewidzianych dla produktu finalnego.
IZ ponadto podkreśla, że ostateczna decyzja w kwestii zgody na załączenie do strategii niepełnej wersji produktu finalnego należy do IOK, jako dysponenta wiedzy nt. projektu, wyłonionego do negocjacji na podstawie dokonanej przez siebie oceny.
Zgodnie z odpowiedzią IZ projekty innowacyjne testujące muszą być nastawione i skoncentrowane na badaniu i rozwoju konkretnego produktu finalnego, rozumianego całościowo, co odzwierciedlać ma strategia wdrażania.
Na etapie aplikacji projektodawca może – odpowiednio uzasadniając – wskazać wyselekcjonowane elementy produkty finalnego, które będą podlegały upowszechnianiu i włączaniu. Beneficjent w końcowej fazie pierwszego etapu projektu innowacyjnego jest zobowiązany do opracowania strategii wdrażania projektu innowacyjnego, do której załącza wstępną wersję produktu finalnego. Produkt finalny załączony do strategii musi pozwalać na całościową ocenę jego założeń, przy czym najistotniejszy powinien być nie tyle zakres techniczny, co merytoryczny wypracowywanego rozwiązania. W przypadku narzędzi informatycznych przez złożenie wstępnej wersji produktu finalnego można rozumieć wskazanie koncepcji funkcjonowania danego systemu, jego założeń i treści merytorycznej. Mając jednak na uwadze okres wdrażania pierwszego etapu projektu innowacyjnego określony w ‘Wytycznych..’ i konieczność kontynuacji prac nad produktem na etapie testowania, sytuacja taka może być dopuszczona przez instytucję finansująca projekt na etapie oceny wniosku o dofinansowanie pod warunkiem istnienia uzasadnienia dla takiego rozwiązania.
Decyzja powinna być podjęta z uwzględnieniem m.in. racjonalności i efektywności ponoszonych wydatków, posiadania pełnej wiedzy na temat zakresu merytorycznego produktu finalnego, a także intensywności prac prowadzonych w pierwszym etapie projektu innowacyjnego.
Jeżeli projektodawca proponuje przedstawienie prototypu/niepełnego produktu finalnego w załączniku do strategii, to nie może to oznaczać produktu niepełnego pod względem merytorycznym. W wyjątkowych przypadkach może jedynie nie obejmować wszystkich aspektów technicznych przewidzianych dla produktu finalnego.
IZ ponadto podkreśla, że ostateczna decyzja w kwestii zgody na załączenie do strategii niepełnej wersji produktu finalnego należy do IOK, jako dysponenta wiedzy nt. projektu, wyłonionego do negocjacji na podstawie dokonanej przez siebie oceny.
