Beneficjent
Podmiot realizujący projekt w ramach PO KL, współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego, na podstawie decyzji lub umowy o dofinansowanie projektu (do momentu tej decyzji lub zakontraktowania – projektodawca).
 

Grupa docelowa 
Osoby, grupy, środowiska, które wymagają wypracowania nowych rozwiązań, w przypadku projektów innowacyjnych składająca się z tzw. odbiorców i użytkowników.
 

Empowerment 
Zasada zaangażowania w proces wypracowywania innowacyjnych rozwiązań przedstawicieli grup docelowych, czyli użytkowników i odbiorców. Ma ona, oprócz upowszechniania i włączania w główny nurt polityki lub/i praktyki, kluczowe znaczenie w projektach innowacyjnych testujących.


Ewaluacja
est definiowana jako osąd (ocena) wartości interwencji publicznej dokonany przy uwzględnieniu kryteriów (skuteczności, efektywności, użyteczności, trafności i trwałości) i standardów. Osąd dotyczy zwykle potrzeb, jakie muszą być zaspokojone w wyniku interwencji oraz osiągniętych efektów. Ewaluacja oparta jest na specjalnie w tym celu zebranych i zinterpretowanych informacjach za pomocą odpowiedniej metodologii. Ewaluacja zewnętrzna produktu finalnego – w II etapie realizacji projektu innowacyjnego testującego Beneficjent musi przeprowadzić analizę rzeczywistych efektów testowanego produktu finalnego m.in. za pomocą obligatoryjnej ewaluacji produktu finalnego zleconej podmiotowi zewnętrznemu. Ponadto ze względu na specyfikę projektów innowacyjnych testujących, każdy projekt innowacyjny musi zawierać zadanie dotyczące ewaluacji projektu. 


Instytucja Organizująca Konkurs (IOK)
Instytucja ogłaszająca konkurs na projekty PO KL (w tym definiująca dokumentacje konkursową, kryteria i warunki konkursu), przeprowadzająca nabór wniosków (ofert), zapewniająca ich ocenę, ogłaszająca wyniki, ew. negocjująca z projektodawcami . W praktyce instytucja Pośrednicząca/Instytucja Pośrednicząca 2-go stopnia (IP/IP2).


Instytucja Pośrednicząca pierwszego (IP) i drugiego stopnia (IP II, IP2) 
Instytucje Pośredniczące (IP) odpowiadają za zarządzanie poszczególnymi priorytetami PO KL, realizując zadania związane z wyborem projektów innowacyjnych i oraz ich wdrażaniem. Część tych zadań mogą zlecić Instytucjom Pośredniczącym drugiego stopnia jako organom wdrażającym. Dla priorytetów centralnych typowe IP w praktyce stanowią komórki organizacyjne odpowiednich ministerstw (Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Edukacji Narodowej, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej), IP2 natomiast to np. instytucje i agencje rządowe (np. Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Polska Agencja Rozwoju Przemysłu). Dla priorytetów regionalnych typowe IP to Urzędy Marszałkowskie, a IP2 to np. Wojewódzkie Urzędy Pracy.
 

Instytucja Zarządzająca PO KL (IZ PO KL)
Instytucja Zarządzająca danym programem odpowiada za ogólną koordynację i zarządzanie programem. Obowiązki Instytucji Zarządzającej w Programie Kapitał Ludzki pełni Departament Zarządzania Europejskim Funduszem Społecznym w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego.  IZ PO KL odpowiada m.in. za koordynację systemu wdrażania projektów innowacyjnych i współpracy ponadnarodowej PO KL. Zarządzanie poszczególnymi priorytetami należy do Instytucji Pośredniczących.
 

Komitet Monitorujący PO KL (KM)
Organ o kompetencjach decyzyjnych, rekomendacyjnych (wobec Instytucji Zarządzającej) i kontrolnych dotyczących kwestii strategicznych i bieżących związanych z realizacją Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. W skład Komitetu wchodzą przedstawiciele instytucji i organizacji różnych poziomów i szczebli (np. IP/IPII) i partnerów społecznych. 
 

W związku z wdrażaniem projektów innowacyjnych i projektów współpracy ponadnarodowej w ramach KM działają grupy robocze: ds. kwestii horyzontalnych PO KL, ds. komponentu regionalnego PO KL oraz 4 grupy związane z poszczególnymi obszarami wsparcia (patrz: Obszary wsparcia PO KL) Ich podstawowe zadanie to polepszenie przepływu informacji pomiędzy podmiotami zaangażowanymi w realizację PO KL oraz koordynacja ich działań.
 

Krajowa Instytucja Wspomagająca (KIW)
Instytucja powołana przez Ministra Rozwoju Regionalnego w celu horyzontalnego wsparcia na poziomie krajowym instytucji odpowiedzialnych za wdrażanie projektów innowacyjnych oraz współpracy ponadnarodowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki – tj. obszarów: zatrudnienie i integracja społeczna, adaptacyjność przedsiębiorstw, edukacja i szkolnictwo wyższe oraz tzw. dobre rządzenie. KIW pełni także funkcję Sekretariatu ogólnego dla Sieci Tematycznych PO KL oraz Sekretariatów obszarowych dla ww. obszarów wsparcia PO KL.         
 

Do końca roku 2009 KIW funkcjonowała w ramach Fundacji Fundusz Współpracy. Od 1 stycznia 2010 r. instytucja działa w ramach Centrum Projektów Europejskich, państwowej  jednostki budżetowej  powstałej w 2009r. z inicjatywy Ministerstwa Rozwoju Regionalnego.


Krajowe Sieci Tematyczne PO KL (KST)
Krajowe Sieci Tematyczne zostały powołane przez Grupy Robocze Komitetu Monitorującego  PO KL ds. danego obszaru dla projektów innowacyjnych wdrażanych na poziomie centralnym. KST funkcjonują w oparciu o strukturę grup roboczych Komitetu Monitorującego PO KL w czterech obszarach wsparcia EFS: Zatrudnienie i integracja społeczna, Adaptacyjność, Edukacja i Dobre rządzenie (patrz: Obszary wsparcia PO KL). Wsparcie administracyjne dla KST zapewniają funkcjonujące w ramach KIW obszarowe sekretariaty KST oraz Sekretariat Ogólny.
 

Krajowy Ośrodek Europejskiego Funduszu Społecznego (KOEFS)
Celem działania Krajowego Ośrodka EFS jest kreowanie rozwoju lokalnego, promocja partnerskiego podejścia w rozwiązywaniu problemów społecznych w obszarach wspieranych przez Europejski Fundusz Społeczny. Aby ten cel osiągnąć Krajowy Ośrodek EFS współpracuje i wspiera w działaniach sieć Regionalnych Ośrodków EFS i Instytucje Pośredniczące Program Operacyjny Kapitał Ludzki oraz promuje Europejski Fundusz Społeczny w Polsce.


List intencyjny dotyczący współpracy ponadnarodowej
Dokument wyrażający wstępną chęć współpracy ponadnarodowej, określający jednoznacznie zamiar podpisania umowy o współpracy ponadnarodowej przez partnerów. List intencyjny jest podpisywany w języku polskim, angielskim, niemieckim lub francuskim i składany wraz z wnioskiem o dofinansowanie projektu.


Mainstreaming
Mainstreaming to włączanie produktów projektów innowacyjnych do głównego nurtu polityki lub praktyki. Ze względu na dwie podstawowe drogi transferu innowacji wyróżnia się dwa rodzaje mainstreamingu. 
 

a) Mainstreaming horyzontalny – jest skoncentrowany na działaniach praktycznych, najczęściej bywa ograniczony do poziomu lokalnego i regionalnego, na którym wygenerowano dobre rozwiązanie, praktykę. Dokonujące się w jego ramach powielanie w całości lub w części przez inny podmiot produktów finalnych to inaczej mainstreaming praktyk. 
 

b) Mainstreaming wertykalny – angażujący otoczenie polityczne i decydentów różnych szczebli w celu przekonania ich do włączenia produktów projektu do systemu wpływającego lub współtworzącego główny nurt polityki. Dokonujący się w jego ramach wpływ doświadczeń i rozwiązań wypracowanych w projekcie na główny nurt polityk i decyzji politycznych to inaczej mainstreaming polityk.
 

Obszary wsparcia PO KL (Obszary wsparcia, obszary) 
W ramach Programu wsparciem zostaną objęte następujące obszary: Zatrudnienie i integracja społeczna, Adaptacyjność (pracowników i pracodawców), Edukacja, Dobre rządzenie.


Odbiorcy 
W projektach innowacyjnych PO KL podmioty lub osoby, którym będzie udzielane wsparcie dzięki zastosowaniu nowego rozwiązania, ma ono służyć poprawie ich sytuacji.


Partnerstwo ponadnarodowe
Współpraca w ramach projektu współpracy ponadnarodowej z podmiotami zagranicznymi na podstawie zawartej umowy o współpracy ponadnarodowej. Partnerzy ponadnarodowi muszą być wymienieni we wniosku o dofinansowanie, lecz go nie podpisują; podpisują natomiast list intencyjny oraz umowę o współpracy ponadnarodowej. Partnerzy powinni wnosić do partnerstwa wiedzę, umiejętności, środki finansowe lub inne zasoby oraz uczestniczyć w zarządzaniu projektem. Wszyscy też powinni czerpać korzyści z realizowanego projektu. W projektach PO KL partnerstwo ponadnarodowe można nawiązań z państwami Unii Europejskiej, a także z podmiotami z krajów niebędących członkami UE.


Podkomitet Monitorujący (P-KM, PKM)
Organ działający pod przewodnictwem Instytucji Pośredniczącej PO KL odpowiedzialnej za wdrożenie Priorytetów PO KL na poziomie regionalnym. W ramach PO KL działa 16 podkomitetów. Podkomitety Monitorujące zostały powołane przez Komitet Monitorujący PO KL. Przy powoływaniu członków Podkomitetu wzięto pod uwagę dążenie do zrównoważonego udziału w nich  stron i partnerów zaangażowanych w regionalna realizację PO KL, np. samorządowej, partnerów społecznych i gospodarczych itd.
 

Produkt
Dobra i usługi powstające w wyniku działań podjętych w ramach projektu.


Produkt finalny projektu innowacyjnego testującego
Jest to model, narzędzie, instrument, nowe rozwiązanie, nowe podejście do rozwiązania problemów, nowa metoda postępowania stosowana przez i wobec elementów grupy docelowej. Produkt finalny to najważniejszy element, stanowiący zarazem kluczowy produkt, projektu innowacyjnego testującego. Produkt finalny jest opracowywany, upowszechniany i włączany do głównego nurtu polityki i praktyki w ramach projektu innowacyjnego testującego. Musi posiadać konkretną formę, np. poradnika, instrukcji, przewodnika, programu kształcenia.

 

Program Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL (PIW EQUAL)
Jeden z instrumentów finansowych Unii Europejskiej realizowany w Polsce w latach 2004-2006,  finansowany przez Europejski Fundusz Społeczny oraz bezpośrednio z budżetów państw biorących udział w Inicjatywie. Celem PIW EQUAL było promowanie w drodze współpracy ponadnarodowej nowych sposobów zwalczania wszystkich form dyskryminacji i nierówności na rynku pracy, zarówno wobec osób zatrudnionych, jak i poszukujących pracy. 
 

Program Operacyjny Kapitał Ludzki (PO KL)  
Przyjęty do realizacji w 2007 roku przez Komisję Europejską Program Kapitał Ludzki obejmuje całość interwencji Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) w Polsce. Uznając, że rozwój kapitału ludzkiego i społecznego przyczynia się do pełniejszego wykorzystania zasobów pracy oraz wsparcia wzrostu konkurencyjności gospodarki, postawiono w PO KL takie wyzwania jak: uczynienie z Europy bardziej atrakcyjnego miejsca do lokowania inwestycji i podejmowania pracy, rozwijanie wiedzy i innowacji oraz tworzenie większej liczby trwałych miejsc pracy. 
 

Projektodawca
Podmiot przygotowujący projekt w ramach PO KL, do momentu podpisania umowy o dofinansowanie projektu lub otrzymania decyzji.
 

Projekt innowacyjny (PI)
Projekt, którego celem jest poszukiwanie nowych, lepszych, efektywniejszych sposobów rozwiązywania problemów mieszczących się w obszarach wsparcia EFS. W ramach PO KL można realizować projekty innowacyjne testujące oraz upowszechniające.
 

Projekt innowacyjny testujący (PIT)
Projekt, którego celem jest wypracowanie, upowszechnianie i włączenie do głównego nurtu polityki i praktyki nowych rozwiązań.
 

Projekt innowacyjny upowszechniający (PIU)
Projekt, których celem jest jedynie upowszechnianie i włączenie do głównego nurtu polityki i praktyki rozwiązań wypracowanych wcześniej w ramach innych programów lub projektów PO KL (np. Programu  Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL, Programu Leonadro da Vinci, projektów innowacyjnych testujących itp).


Projekt Współpracy Ponadnarodowej PO KL
Projekt, który zakłada wspólną realizację działań przez partnerów ponadnarodowych, w tym np. wypracowanie wspólnych rozwiązań.  W projektach współpracy ponadnarodowej zadaniem projektodawców jest wykazanie rzeczywistej wartości dodanej wynikającej ze współpracy ponadnarodowej. Projekty te są możliwe do realizacji w każdym z Priorytetów PO KL, z wyłączeniem inicjatyw lokalnych na obszarach wiejskich (Działań 6.3, 7.3, 9.5).
 

Rozróżniamy dwa rodzaje projektów współpracy ponadnarodowej:


1. Wyodrębnione projekty współpracy ponadnarodowej – w całości realizowane we współpracy ponadnarodowej; wszystkie cele i działania projektu związane są z tą współpracą.
2. Projekty z  komponentem ponadnarodowym – tylko część działań w projekcie, zwana „komponentem”, jest realizowana w ramach współpracy ponadnarodowej; co najmniej jeden cel szczegółowy projektu związany jest ze współpracą ponadnarodową. 
 

Komponent ponadnarodowy może zostać zaplanowany na etapie opracowywania założeń projektu lub wprowadzony do projektu już realizowanego jako zmiana do wniosku o dofinansowanie.  
 

Elementy odróżniające projekty współpracy ponadnarodowej od projektów standardowych:
1. Partnerstwo ponadnarodowe
2. Wartość dodana wynikająca ze współpracy ponadnarodowej
 

Punkty kontaktowe
Komórki organizacyjne i osoby wskazane do kontaktu w każdej Instytucji Pośredniczącej (1 osoba w każdej Instytucji Pośredniczącej), których zadaniem jest zapewnienie sprawnej komunikacji oraz koordynacji wdrażania projektów innowacyjnych i współpracy ponadnarodowej na szczeblu krajowym oraz Unii Europejskiej. Do zadań punktów kontaktowych należy w szczególności: informowanie Instytucji Zarządzającej, KIW, innych IP oraz państw członkowskich w zakresie wdrażanych Priorytetów/Działań/Poddziałań PO KL (np. ogłaszanych konkursów, realizowanych projektów itp.) oraz współpraca z KIW oraz innymi IP w zakresie koordynacji działań na szczeblu krajowym. Za powołanie oraz koordynację działań punktów kontaktowych odpowiada Instytucja Zarządzająca PO KL.
 

Regionalne Ośrodki EFS (ROEFS)
Sieć Regionalnych Ośrodków Europejskiego Funduszu Społecznego powstała w Polsce w roku 2005 celem wzmocnienia i rozwoju kompetencji potencjalnych projektodawców Europejskiego Fundusz Społeczny. ROEFSy wspierają ich w  przygotowywaniu wniosków beneficjentów w realizacji projektów. ROEFSy odgrywają także szczególną rolę w aktywizacji lokalnej społeczności i rozwoju regionu, wpierając instytucje i organizacje w nawiązywaniu partnerstw czy pomagając aktualizować diagnozę lokalnych problemów społecznych. Na terenie całego kraju funkcjonują 52 Regionalne Ośrodki EFS. Sieć tworzą różne instytucje np. organizacje pozarządowe, agencje rozwoju regionalnego, izby gospodarcze, szkoły wyższe, mające zróżnicowane struktury, zasady działania, potencjał, doświadczenie oraz działające w zróżnicowanym środowisku.
 

Regionalne Sieci Tematyczne PO KL (RST)
Powołane przez Podkomitety Monitorujące PO KL danego województwa dla projektów innowacyjnych wdrażanych na poziomie regionalnym  i funkcjonujące w oparciu o strukturę Podkomitetów. Wsparcie administracyjne  dla RST zapewniają ich sekretariaty  umiejscowione w odpowiednich  Instytucjach Pośredniczących (IP).
 

Rezultat 
Bezpośrednie i natychmiastowe efekty zrealizowanego projektu wynikające z podjętych w jego ramach działań. Dostarczają informacji o zmianach jakie nastąpiły w wyniku działań projektu wśród grup docelowych bezpośrednio po uzyskaniu przez nie wsparcia.
 

Ryzyko realizacji projektu innowacyjnego
Jest to potencjalne zagrożenie w realizacji projektu innowacyjnego wynikające z prawdopodobieństwa zaistnienia zdarzeń niezależnych od realizatorów lub stanowiące konsekwencję podjętych decyzji. Ryzyko jest większe w przypadku realizacji projektów innowacyjnych (szczególnie innowacyjnych testujących), niż w przypadku projektów standardowych i wynika z poszukiwania nowych, skutecznych metod rozwiązywania problemów. Projektodawca ma obowiązek przygotować strategię zarządzania ryzykiem, czyli opracować sposoby jego minimalizowania na etapie przygotowania wniosku o dofinansowanie projektu.
 

Sieci Tematyczne PO KL (ST)
Forum dialogu i komunikacji pomiędzy beneficjentami realizującymi projekty innowacyjne w poszczególnych obszarach wsparcia EFS, a ekspertami i praktykami zajmującymi się tymi dziedzinami. Pełnią kluczową rolę w procesie upowszechniania i włączania do głównego nurtu polityki rezultatów projektów innowacyjnych. ST zostały powołane dla projektów innowacyjnych wdrażanych na poziomie regionalnym (patrz: Regionalne Sieci Tematyczne) i centralnym (patrz: Krajowe Sieci Tematyczne).
 

Strategia wdrażania projektu innowacyjnego testującego
Stanowi podstawę weryfikacji pierwszego etapu realizacji projektu. Beneficjent ma obowiązek przygotowania tego dokumentu w terminie 3–8 miesięcy od daty rozpoczęcia realizacji projektu. Strategia powinna zawierać cel i opis innowacji, plan działań testujących produkt finalny, sposób sprawdzenia czy innowacja działa, strategię upowszechniania i włączania produktu do głównego nurtu polityki, kamienie milowe oraz analizę ryzyka. Każda Sieć Tematyczna opiniuje strategię w formie uchwały i może dokonać akceptacji strategii, akceptacji warunkowej lub odrzucić strategię. Opinia ST zostaje wydana i przekazana do IOK/ instytucji weryfikującej projekt systemowy w ciągu 20 dni roboczych od daty dostarczenia strategii do Sekretariatu ST. Opinia ta nie ma dla tych instytucji charakteru wiążącego.


Tematy projektów innowacyjnych (Tematy)
Realizacja projektów innowacyjnych testujących odbywa się w ramach zamkniętego katalogu Tematów, stanowiącego załącznik do Wytycznych w zakresie wdrażania projektów innowacyjnych i projektów ponadnarodowych w ramach PO KL. Tematy precyzują obszar poszukiwania nowych, skutecznych rozwiązań w ramach czterech obszarów wsparcia EFS (patrz: Obszary wsparcia PO KL). Tematy są proponowane przez Instytucję Zarządzająca (IZ), a zatwierdza je Komitet Monitorujący (KM). Tematy są aktualizowane co 2 lata, celem dostosowania ich do zmieniających się potrzeb i sytuacji. Instytucja Pośrednicząca może następnie dokonać (na potrzeby konkursów)  wyboru maksymalnie 3.Tematów w okresie obowiązywania danego Planu działania.
 

Toolkit - Transnational Partner Search
Internetowa baza danych instytucji zainteresowanych podjęciem współpracy ponadnarodowej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Baza powstała z inicjatywy Komisji Europejskiej w ramach projektu mającego na celu stworzenie narzędzia internetowego do wymiany informacji na temat współpracy ponadnarodowej w ramach EFS. Moduł umożliwiający poszukiwanie partnerów stał się priorytetową częścią tego projektu i tak powstała obecnie funkcjonująca baza poszukiwania partnerów. Z danych zawartych w Toolkit w pełni mogą korzystać jedynie zarejestrowani użytkownicy. Rejestracji może dokonać każdy, kto wypełni podstawowy formularz rejestracyjny na stronie Toolkit (www.transnational-toolkit.eu) dostępnej również na portalu KIW. Niemniej jednak na stronie startowej Toolkit dostępne są informacje ogólne, niewymagające rejestracji. 
 


Umowa o współpracy ponadnarodowej
Umowa podpisywana przez wszystkich partnerów uczestniczących w projekcie współpracy ponadnarodowej. Umowa określa m.in. cele współpracy, rezultaty i produkty oraz działania partnerów z przypisaniem odpowiedzialności każdemu z nich. Ponadto umowa określa budżet projektu, źródła finansowania, a także sposób podejmowania decyzji, system komunikacji oraz procedury monitoringu i ewaluacji w partnerstwie ponadnarodowym. Podpisanie umowy o współpracy ponadnarodowej i jej akceptacja przez IP/IP2 są niezbędne do podpisania umowy o dofinansowanie projektu. Umowę o współpracy ponadnarodowej podpisuje się w języku polskim, angielskim, niemieckim lub francuskim.


Upowszechnianie 
Jest to przekazywanie do określonych adresatów merytorycznych informacji na temat wypracowywanych w projekcie rezultatów oraz przede wszystkim produktu finalnego, celem ułatwienia i stworzenia podstaw szerszego wykorzystania  ich w praktyce np. przez inne podmioty. W przypadku Projektów Innowacyjnych działania te są obligatoryjne (w standardowych – zalecane).
 

Użytkownicy
W projektach innowacyjnych PO KL podmioty lub osoby, które będą wykorzystywać nowe rozwiązanie w praktyce.
 

Walidacja produktu finalnego
Ocena zgodności produktu finalnego projektu innowacyjnego testującego, który ma zostać przeznaczony do upowszechniania, z założeniami zawartymi we wniosku o dofinansowaniu i – przede wszystkim - w strategii wdrażania projektu oraz jego trafności i użyteczności. ST wydaje decyzję o zaakceptowaniu lub odrzuceniu produktu finalnego. Walidacja następuje w ciągu 30 dni roboczych od daty wpłynięcia produktu do sekretariatu ST. Opinia ta nie ma charakteru wiążącego.


Wartość dodana projektu innowacyjnego
Zasadniczą przesłanką do podjęcia realizacji projektu innowacyjnego jest wynikająca z niego wartość dodana innowacji w stosunku do obecnej praktyki, współtworzona przede wszystkim przez wypracowany i przetestowany produkt finalny. Wartością dodaną innowacji jest więc jej przewaga nad dotychczasową praktyką, ponieważ wykorzystanie nowych, wypracowanych w projekcie i przetestowanych produktów będzie lepsze i efektywniejsze z punktu widzenia m.in. ponoszonych nakładów (np. skorzystanie z doświadczeń współpracy ponadnarodowej będzie mniej kosztowne niż opracowanie produktu od początku na gruncie krajowym).
Od projektodawcy wymaga się pokazania wartości dodanej wynikającej z innowacji. Wartość dodana innowacji powinna dotyczyć raczej nowego rozwiązania, modelu, narzędzia, instrumentu i wiązać się z produktem finalnym, jego elementami składowymi niż z dodatkowymi korzyściami, których nie można byłoby osiągnąć bez wsparcia EFS, jak to zwykle opisuje się w projektach standardowych.
Warto podkreślić, iż w projekcie innowacyjnym granica między wartością dodaną a innowacyjnością jest bardzo płynna i umowna, bo właśnie innowacyjność projektu stanowi jego podstawową wartość dodaną. 

Wartość dodana wynikająca ze współpracy ponadnarodowej
Zgodnie z Wytycznymi w zakresie wdrażania projektów innowacyjnych i współpracy ponadnarodowej PO KL, „jako wartość dodaną należy rozumieć cele projektu oraz konkretne produkty i rezultaty możliwe do osiągnięcia wyłącznie we współpracy ponadnarodowej, której nie udałoby się zrealizować wdrażając projekt jedynie o zasięgu krajowym”. Innymi słowy, jest to korzyść, którą możemy osiągnąć wyłącznie dzięki współpracy ponadnarodowej.


Wymiary innowacyjności 
Innowacyjność każdego projektu innowacyjnego oraz produktu finalnego przejawia się w co najmniej jednym z trzech wymiarów. 
a) Wymiar uczestnika projektu (grupy docelowej)– projekt został skonstruowany z myślą o potrzebie wsparcia nowych, nietypowych grup docelowych. 
b) Wymiar problemu – projekt ukierunkowany na rozwiązanie problemu, który do tej pory nie był w wystarczający sposób uwzględniony w polityce państwa. 
c) Wymiar formy wsparcia – projekt jest nastawiony na wytworzenie nowych instrumentów służących rozwiązaniu problemów lub na adaptowanie sprawdzonych rozwiązań.